podwyżki dla pielęgniarek w dps 2016

W takcie spotkania uzgodniono, że środki finansowe na wzrost wynagrodzeń dla pielęgniarek POZ od 1 września 2016 r. do 31 sierpnia 2017 r. dla pielęgniarek i położnych będą wypłacone zgodnie z zawartym porozumieniem z dnia 23 września 2015 r. Ustawa o nowym wynagrodzeniu w ochronie zdrowia ma obowiązywać od 1 lipca 2022 roku. Ustawa określa jedynie najniższe pensje, co oznacza, że w rzeczywistości zarobki mogą być wyższe, ale nie mogą być niższe niż te określone w dokumencie. Ustawa dotyczy m.in. pielęgniarek, położnych, lekarzy, ratowników medycznych, opiekunów Jest ich jedynie około 100 w Polsce. Zostały pozbawione 1600 zł podwyżki, które dostały wszystkie inne pielęgniarki. Ale nie one. Nie dostaną tych pieniędzy przez nieporozumienie, a teraz W przypadku pielęgniarki z najwyższymi kwalifikacjami ta różnica może wynosić nawet do 2 tys. zł miesięcznie. Opieka długoterminowa domowa wymaga od pielęgniarek wysokich kwalifikacji, gdyż często to ona podejmuje samodzielnie decyzje dotyczące pacjenta. Wykonywanie zawodów lekarza i pielęgniarki w Polsce przez medyków z Ukrainy. Admin. Odsłon: 2036. Komunikat w sprawie przyznawania nagród pieniężnych dla pielęgniarek i położnych w związku z przejściem na emeryturę, rentę lub świadczenie przedemerytalne. Admin. Odsłon: 1572. Komunikat w sprawie dofinansowania kosztów pomocy prawnej ponoszonych przez członka ŚIPiP. Admin. Odsłon: 837. nonton film game of thrones season 6 sub indo indoxxi. Pielęgniarki i położne pracujące w domach pomocy społecznej są pracownikami samorządowymi wynagradzanymi z budżetów domów pomocy społecznej prowadzonych przez samorządy powiatowe lub na ich zlecenie. Wiceminister Seredyn w piśmie do starostów - które w środę (4 listopada) udostępniły pielęgniarki z OZZPiP - przyznaje, że zarówno resort pracy, jak i resort zdrowia otrzymują liczne pisma, w których pielęgniarki i położne informują, że rozważają zmianę zawodu ze powodu zbyt niskich zarobków, nieadekwatnych do wkładanego wysiłku. "Gdyby faktycznie doszło do takiej sytuacji stanowiłoby to poważne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania ok. 800 podmiotów, a także dla zapewnienia właściwej jakości świadczonych usług, zgodnych z obowiązującymi standardami w tym zakresie" - czytamy w piśmie MPiPS. Z danych resortu pracy wynika, że pod koniec ubiegłego roku w domach pomocy społecznej pracowało 5,8 tys. pielęgniarek, których opieką było objętych 76,7 tys. osób. Minister Seredyn zwróciła się z prośbą do starostów "o rozważenie możliwości dokonania zmian w obszarze polityki płacowej w domach pomocy społecznej dla omawianej grupy pracowników, jednocześnie nie zapominając o pozostałych pracownikach tych jednostek". Zdaniem resortu pracy jest to możliwe, ponieważ w projekcie ustawy budżetowej na 2016 r. zaplanowano wyższe dotacje z budżetu państwa na dofinansowanie domów pomocy społecznej. Przeciętny wzrost wysokości dotacji dla województwa w stosunku do roku bieżącego wyniesie ok. 3 proc., a w niektórych województwach będzie to ok. 5 proc. W żadnym województwie dotacja nie będzie niższa niż w roku obecnym, co - jak wyjaśnia Seredyn - "w praktyce oznacza także wzrost dotacji na jednego mieszkańca domu pomocy społecznej skierowanego na tzw. +starych zasadach+, wynikający ze zmniejszającej się liczby mieszkańców". Zgodnie z planem budżetu na 2016 r. wydatki na domy pomocy społecznej w budżetach wojewodów mają stanowić ok. 30 proc. wydatków na wszystkie zadania pomocy społecznej. ''Są to znaczące środki i po wnikliwej analizie struktury budżetu samorządu najprawdopodobniej możliwe będzie spełnienie oczekiwań płacowych tych grup zawodowych'' - uważa Seredyn. Dodała, że w resorcie pracy "nadal będą podejmowane działania w szczególności w zakresie uregulowań prawnych mających na celu poprawę sytuacji finansowej domów pomocy społecznej". Pod koniec września resort zdrowia i NFZ podpisali z Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Pielęgniarek i Położnych oraz Naczelną Radą Pielęgniarek i Położnych porozumienie, zgodnie z którym wynagrodzenia pielęgniarek i położnych zatrudnionych u świadczeniodawców posiadających umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej będą wzrastały o 400 zł przez 4 lata. Porozumienie nie reguluje podwyżek dla pielęgniarek zatrudnionych w domach pomocy społecznej. W połowie października OZZPiP wystosował pismo do ministra pracy i polityki społecznej Władysława Kosiniaka-Kamysza o podjęcie rozmów w sprawie uzgodnienia zasad wzrostu wynagrodzenia pielęgniarek i położnych zatrudnionych w podmiotach podległych lub nadzorowanych przez MPiPS. Pielęgniarki wyraziły w nim oczekiwanie, że resort pracy - podobnie jak MZ - przedstawi propozycję podwyżek dla tej grupy zawodowej. Również NRPiP (21 sierpnia br.) zwróciła się do resortu pracy z prośbą o spotkanie w sprawie podwyżek dla pielęgniarek i położnych zatrudnionych w domach pomocy społecznej. Seredyn mówiła wówczas, że pielęgniarki zatrudnione w domach pomocy społecznej powinny otrzymać podwyżki, zwróciła jednak uwagę, że nie pracują one w placówkach podległych MPiPS, ale w placówkach samorządowych i są zatrudniane zgodnie z ustawą o pracownikach samorządowych. 20 października wiceminister spotkała się z przedstawicielami OZZPiP oraz NRPiP. Podczas spotkania resort zobowiązał się do podjęcia działań zmierzających do wzrostu wynagrodzeń pielęgniarek i położnych w DPS-ach. Dowiedz się więcej na temat: Posłanka Magdalena Sroka zapytała ministra zdrowia Adama Niedzielskiego o nierówności w wynagrodzeniach pielęgniarek Chodzi o różnice w płacach pielęgniarek zatrudnionych w domach pomocy społecznej i pracujących w zakładach opieki finansowanych ze środków NFZ Ministerstwo Zdrowia odpowiada, że trwają prace mające na celu wyrównanie zasad wynagradzania pielęgniarek i wyjaśnia, że "według wstępnych planów zmiany mają wejść w życie w tym roku" Pensje pielęgniarek. "Nie chcą pracować w DPS-ach ze względu na niskie zarobki" Niespełna miesiąc temu posłanka Magdalena Sroka przesłała do ministra zdrowia Adama Niedzielskiego interpelację w sprawie wynagrodzeń pielęgniarek pracujących w domach pomocy społecznej. W piśmie posłanka zwróciła uwagę na nierówność płac pielęgniarek zatrudnionych w DPS-ach względem tych pracujących w zakładach opieki zdrowotnej, gdzie ich ich wynagrodzenia finansowane są ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia. - To nietypowa sytuacja, która trwa już od wielu lat i powoduje zmniejszanie się liczby pielęgniarek chętnych do pracy i pracujących w DPS-ach. Młode dyplomowane pielęgniarki nie chcą podejmować pracy w DPS-ach ze względu na niskie zarobki - podkreślała posłanka w interpelacji. Podwyżki będą. DPS jak podmioty lecznicze W przesłanej odpowiedzi Ministerstwo Zdrowia zaznaczyło, że "aktualnie, w porozumieniu z Ministerstwem Rodziny i Polityki Społecznej, trwają prace mające na celu umożliwienie domom pomocy społecznej działanie jako podmioty lecznicze". - Po wprowadzaniu odpowiednich zmian w tym zakresie (...) status prawny pielęgniarek udzielających świadczeń zdrowotnych w domach pomocy społecznej będzie tożsamy z sytuacją pielęgniarek zatrudnionych w innych podmiotach leczniczych - czytamy w piśmie. Wynagrodzenia pielęgniarek. "Zmiany mają wejść w życie w tym roku" Posłanka Magdalena Sroka zapytała wprost, "czy Ministerstwo planuje działania zmierzające bezpośrednio do zmiany przepisów prawa, poprzez stworzenie zachęty dla młodych pielęgniarek/pielęgniarzy do podejmowania zatrudnienia w domach pomocy społecznej? - Omawiane zmiany mają doprowadzić do poprawy warunków wynagradzania pielęgniarek zatrudnianych w domach pomocy społecznej i będą stanowić zachętę do podejmowania pracy w tych placówkach - tłumaczy w odpowiedzi resort zdrowia. Na pytanie, kiedy należy spodziewać się wyrównania zasad wynagradzania pracy pielęgniarek pracujących w DPS-ach z pozostałymi, ministerstwo odpowiedziało, że "według wstępnych planów omawiane zmiany mają wejść w życie w tym roku". Odpowiedź Ministerstwa Zdrowia na interpelacją w sprawie pielęgniarek zatrudnionych w domach pomocy społecznej do pobrania poniżej. Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin. Dowiedz się więcej na temat: Do konsultacji przekazano Projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o działalności leczniczej. Fot. Getty Images/iStockphoto Do konsultacji przekazano Projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o działalności leczniczej. Zagadnienia związane ze świadczeniem usług pielęgniarskich w domach pomocy społecznej, zwanych dalej „DPS”, różnym statusem pracowników medycznych zatrudnionych w tych placówkach oraz w podmiotach ochrony zdrowia są od dłuższego czasu przedmiotem stosownych analiz. Z uwagi na postępujące zmiany demograficzne, podlegające na zwiększającej się liczbie osób starszych (przy jednocześnie spadającej licznie osób młodych) oraz kulturowe i społeczne polegające na coraz większej liczbie jednoosobowych gospodarstw domowych, systemy: pomocy społecznej oraz ochrony zdrowia stają przed coraz większymi wyzwaniami. Jednym z rozwiązań tych wyzwań jest większa integracja ww. systemów, umożliwiająca optymalne dostępne zasoby oraz zoptymalizowanie i zmaksymalizowanie korzyści dla ich odbiorców i szerzej dla całego społeczeństwa. Proponowane przepisy mają na celu umożliwienie DPS udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych dla mieszkańców tych domów, którzy tych świadczeń wymagają. Obecnie świadczenia zdrowotne, w tym świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych (świadczenia gwarantowane) mogą być świadczone mieszkańcom DPS wyłącznie przez „zewnętrzne” podmioty, tj. podmioty wykonujące działalność leczniczą, tj. przez podmioty lecznicze oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach praktyki zawodowej (przede wszystkim pielęgniarki). Proponowane rozwiązania mają na celu pełniejsze zintegrowanie funkcji pomocy społecznej z funkcjami opieki zdrowotnej. Dzięki takiemu rozwiązaniu DPS będzie mógł bezpośrednio zapewnić opiekę zdrowotną swoim mieszkańcom. Projektowane przepisy przewidują możliwość wykonywania przez DPS (niezależnie od formy organizacyjnej, w jakiej działa) działalności leczniczej na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633, z późn. zm.). DPS będzie mógł wystąpić do wojewody, jako organu prowadzącego rejestr podmiotów wykonujących działalność leczniczą z wnioskiem o wpis do ww. rejestru. Po spełnieniu warunków wykonywania działalności leczniczej (dysponowanie odpowiednimi pomieszczeniami i urządzeniami; zatrudnianie osób wykonujących zawód medyczny, np. pielęgniarek; stosowania wyrobów medycznych zgodnych z ustawą z dnia 7 kwietnia 2022 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. poz. 974); zawarciu umowy ubezpieczenia OC) DPS zostanie wpisany do ww. rejestru i będzie mógł podjąć działalność leczniczą. W art. 1 projektowanej ustawy proponuje się dodanie w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej nowej regulacji (art. 58a), zgodnie z którą DPS będzie mógł wykonywać działalność leczniczą na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Projektodawca wskazał również, że do średniomiesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej nie będą wliczane koszty utworzenia podmiotu leczniczego oraz wykonywania działalności leczniczej przez dom pomocy społecznej. Projektowane przepisy przewidują, że DPS będący podmiotem leczniczym będzie udzielał ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych (art. 2 projektu ustawy). Świadczenia te byłyby wykonywane w ambulatorium będącym zakładem leczniczym DPS. Ponadto ze względu na okoliczność, że regulacje dotyczące zasad kierowania DPS-em (działającym w formie jednostki budżetowej) oraz sposobu wyłaniania i zatrudniania kierownika są uregulowane w ustawie o pomocy społecznej zaproponowano wyłączenie stosowania przepisów art. 46 ust. 2–4, 47 i art. 49 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Ponadto zaproponowano wyłączenie przepisu art. 48 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, który dotyczy rady społecznej. Po wprowadzeniu omawianych zmian DPS będzie mógł być świadczeniodawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285, z późn. zm.), zawierać umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia, na podstawie których będzie udzielał świadczeń opieki zdrowotnej dla swoich mieszkańców. Ponadto projektowane przepisy „pośrednio” (DPS jako podmiot leczniczy) uregulują status prawny pielęgniarek zatrudnionych obecnie w DPS. W myśl art. 4 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 551, z późn. zm.) za wykonywanie zawodu pielęgniarki uważa się również zatrudnienie w domach pomocy społecznej określonych w przepisach o pomocy społecznej, z uwzględnieniem uprawnień zawodowych pielęgniarki określonych w ustawie. Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej osoba wykonująca zawód medyczny (w tym pielęgniarka) to osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Ponadto w myśl pkt 10 omawianego ustępu świadczenie zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Zaś art. 3 ust. 1 (zdanie pierwsze) ww. ustawy stanowi, że działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Z art. 16 ust. 1 ww. ustawy wynika, że działalność lecznicza jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców. Podmiot, który zamierza wykonywać działalność leczniczą jako podmiot leczniczy, składa organowi prowadzącemu rejestr (wojewodzie ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania) wniosek o wpis do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą (zgodnie z art. 100 ust. 1 ww. ustawy). Obecnie pielęgniarki zatrudnione w domach pomocy społecznej udzielają świadczeń zdrowotnych, choć placówki te nie są podmiotami leczniczymi. Projektowana regulacja, umożliwiająca domom pomocy społecznej funkcjonowanie, jako podmioty lecznicze, po uprzednim wpisie do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, wyeliminuje przedstawioną wyżej niespójność przepisów omawianych ustaw oraz umożliwi traktowanie (w różnych aspektach, w tym płacowych) traktowanie pielęgniarek zatrudnionych w DPS, jako osób wykonujących zawód medyczny, które udzielają świadczeń zdrowotnych w podmiotach leczniczych. Projekt: TU Źródło: RCL Podwyżkę 800 zł dla pielęgniarek i położnych w 2016 r. i 1,6 tys. zł w 2018 r. przewiduje porozumienie, jakie minister zdrowia Marian Zembala podpisał z Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Pielęgniarek i Położnych. Minister właśnie upublicznił treść tego porozumienia. Przewiduje ono, że od września 2015 r., czyli wstecz, pielęgniarki i położne dostaną 400 zł podwyżki miesięcznie, a nie 300 zł, jak to przewiduje rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów, które weszło w życie 30 września. Pielęgniarki i położne mają jednak zagwarantowane w porozumieniu, że minister znowelizuje to rozporządzenie. Projekt noweli trafił już do związkowców do konsultacji. Z treści porozumienia wynika, że pielęgniarki i położne mają zagwarantowany stopniowy wzrost wynagrodzeń aż do 2019 r. Stawka 400 zł ma bowiem obowiązywać do 31 sierpnia 2016 r. Od września 2016 r. do sierpnia 2017 r. zainteresowane dostaną 800 zł podwyżki. Od września 2017 r. do sierpnia 2018 r. kwota ta wzrośnie do 1,2 tys. zł, by wreszcie od września 2018 do połowy 2019 r. wynieść 1,6 zł. Podwyżki obejmą nie tylko pielęgniarki i położne w szpitalach. Od stycznia 2016 r. taki sam wzrost płac porozumienie gwarantuje także zatrudnionym w przychodniach rodzinnych. Rozporządzenie, które weszło w życie w środę, przesądza, że na podwyżki do czerwca 2016 r. pieniądze wyłoży NFZ, ale nie wiadomo, co będzie po tej dacie. Dyrektorzy szpitali już obawiają się, że ciężar finansowania większych wynagrodzeń spadnie na nich. – Obowiązujące rozporządzenie nie zawiera gwarancji finansowania podwyżek przez cztery lata, jedynie od 1 września 2015 r. do 30 czerwca 2016 r., tj. przez dziesięć miesięcy. Nie wiadomo więc, z jakich źródeł mają być pokrywane podwyżki w kolejnych miesiącach – mówi Jarosław Fedorowski z Polskiej Federacji Szpitali. Pielęgniarki uspokajają, że w znowelizowanym rozporządzeniu minister wskaże, że do 2019 r. źródłem finansowania będzie także NFZ. – Cieszymy się, że udało nam się wywalczyć konkretną kwotę. Bo już z doświadczeń z poprzednich lat widzimy, że jeśli mamy gwarancję wzrostu procentowego poszczególnych składników wynagrodzenia, realnie nie otrzymujemy pieniędzy – mówi Zofia Czyż z OZZPiP. Zaznacza, że teraz pracodawca nie będzie miał wymówki, iż nie ma pieniędzy na podwyżki, skoro specjalne środki na usługi pielęgniarskie popłyną z NFZ na konto szpitali. WYKAZ KWALIFIKACJI PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH WYKONUJĄCYCH ZAWÓD W OKREŚLONYCH RODZAJACH DZIAŁALNOŚCI LECZNICZEJ, KTÓRE WYMAGAJĄ UZUPEŁNIENIA ZGODNIE Z PRZEPISAMI PRAWA ANALIZA WYBRANYCH AKTÓW PRAWNYCH stan prawny 14 lutego 2018 roku Wprowadzenie Wykonywanie zawodów pielęgniarki i położnej na określonych stanowiskach pracy wymaga spełnienia dodatkowych wymagań kwalifikacyjnych. Zmiany w obowiązujących przepisach prawa w ochronie zdrowia spowodowały, iż pielęgniarki, położne, by pozostać na obecnych stanowiskach pracy muszą dostosować kwalifikacje zawodowe do określonych wymagań. Celem niniejszego opracowania było przygotowanie wykazu stanowisk pracy pielęgniarek i położnych występujących we wszystkich dziedzinach działalności leczniczej, które wymagają uzupełnienia kwalifikacji zgodnie z przepisami prawa w tym zakresie. Dokonano przeglądu aktów prawnych, regulujących organizację oraz funkcjonowanie opieki zdrowotnej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów dotyczących wykonywania zawodów pielęgniarki i położnej. Z powyższych wyłoniono te stanowiska pracy, dla których zostały ustanowione daty graniczne w celu uzupełnienia kwalifikacji zawodowych. Akty prawne regulujące kwalifikacje zawodowe pielęgniarek i położnych na poszczególnych stanowiskach pracy, z uwzględnieniem dat granicznych na uzupełnienie kwalifikacji Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Ustawa z dnia 27 października 2017 roku o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2017r., poz. 2217) Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi ( Dz. U. z 2018r., poz. 151) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 roku w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych ( Dz. U. z 2016r., poz. 849 ze zm.) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2010 roku w sprawie kwalifikacji członków zespołu kontroli zakażeń szpitalnych ( Dz. U. z 2014r., poz. 746) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 grudnia 2016 roku w sprawie standardu organizacyjnego opieki zdrowotnej w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii (Dz. U. z 2016r., poz. 2218) Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 roku o służbie medycyny pracy ( Dz. U. z 2014r., poz. 1184 ze zm.) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 września 2011 roku w sprawie zadań służby medycyny pracy, których wykonywanie przez osoby niebędące lekarzami wymaga posiadania dodatkowych kwalifikacji (Dz. U. Nr 206, 1223) Ustawa z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym ( Dz. U. z 2017r., poz. 2195 ze zm.) Wykaz stanowisk pracy, z uwzględnieniem okresów przejściowych przeznaczonych na uzupełnienie kwalifikacji zawodowych Przełożona pielęgniarek, położnych, zastępca przełożonej pielęgniarek, położnych Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo i studia podyplomowe lub tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania, lub w innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz 3 lata pracy w zawodzie tytuł magistra w innym zawodzie, w którym może być uzyskiwany tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, i licencjat pielęgniarstwa lub położnictwa lub średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka lub położna i studia podyplomowe, lub tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania, lub w innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz 3 lata pracy w zawodzie licencjat pielęgniarstwa lub położnictwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 5 lat pracy w zawodzie w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka lub położna i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 6 lat pracy w zawodzie Pielęgniarka oddziałowa, zastępca pielęgniarki oddziałowej Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo oraz 1 rok pracy w szpitalu tytuł magistra w zawodzie, w którym może być uzyskiwany tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, i licencjat pielęgniarstwa lub średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka oraz 1 rok pracy w szpitalu licencjat pielęgniarstwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 3 lata pracy w szpitalu licencjat pielęgniarstwa i kurs kwalifikacyjny oraz 4 lata pracy w szpitalu średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka i specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 5 lat pracy w szpitalu w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka i kurs kwalifikacyjny oraz 7 lat pracy w szpitalu. Położna oddziałowa, zastępca położnej oddziałowej Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku położnictwo oraz 1 rok pracy w szpitalu tytuł magistra w zawodzie, w którym może być uzyskiwany tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, i licencjat położnictwa lub średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna oraz 1 rok pracy w szpitalu licencjat położnictwa i specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 3 lata pracy w szpitalu licencjat położnictwa i kurs kwalifikacyjny oraz 4 lata pracy w szpitalu średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub organizacji i zarządzania oraz 5 lat pracy w szpitalu w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna i kurs kwalifikacyjny oraz 7 lat pracy w szpitalu Pielęgniarka koordynująca i nadzorująca pracę innych pielęgniarek Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo oraz 1 rok pracy w szpitalu tytuł magistra w zawodzie, w którym może być uzyskiwany tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, i licencjat pielęgniarstwa lub średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka oraz 1 rok pracy w szpitalu licencjat pielęgniarstwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 3 lata pracy w szpitalu licencjat pielęgniarstwa i kurs kwalifikacyjny oraz 4 lata pracy w szpitalu średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 5 lat pracy w szpitalu w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka i kurs kwalifikacyjny oraz 7 lat pracy w szpitalu Położna koordynująca i nadzorująca pracę innych położnych Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku położnictwo oraz 1 rok pracy w szpitalu tytuł magistra w zawodzie, w którym może być uzyskiwany tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, i licencjat położnictwa lub średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna oraz 1 rok pracy w szpitalu licencjat położnictwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub organizacji i zarządzania oraz 3 lata pracy w szpitalu licencjat położnictwa i kurs kwalifikacyjny oraz 4 lata pracy w szpitalu średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub organizacji i zarządzania oraz 5 lat pracy w szpitalu w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna i kurs kwalifikacyjny oraz 7 lat pracy w szpitalu Edukator do spraw diabetologii Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego oraz 2 lata pracy w zawodzie licencjat pielęgniarstwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego oraz 2 lata pracy w zawodzie średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego oraz 2 lata pracy w zawodzie tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo i kurs specjalistyczny w dziedzinie edukator w cukrzycy oraz 1 rok pracy w ośrodku o profilu diabetologicznym licencjat pielęgniarstwa lub położnictwa i kurs specjalistyczny w dziedzinie edukator w cukrzycy oraz 2 lata pracy w ośrodku o profilu diabetologicznym średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka lub położna i kurs specjalistyczny w dziedzinie edukator w cukrzycy oraz 2 lata pracy w ośrodku o profilu diabetologicznym w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, licencjat pielęgniarstwa lub położnictwa oraz 5 lat pracy w ośrodku o profilu diabetologicznym w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka lub położna oraz 5 lat pracy w ośrodku o profilu diabetologicznym Edukator do spraw laktacji Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku położnictwo i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa położniczego licencjat położnictwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa położniczego średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa położniczego tytuł magistra na kierunku położnictwo i kurs specjalistyczny z zakresu laktacji oraz 1 rok pracy w zawodzie licencjat położnictwa i kurs specjalistyczny z zakresu laktacji oraz 2 lata pracy w zawodzie średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna i kurs specjalistyczny z zakresu laktacji oraz 2 lata pracy w zawodzie w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – tytuł magistra na kierunku położnictwo oraz 2 lata pracy w zawodzie w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – licencjat położnictwa oraz 5 lat pracy w zawodzie w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r. – średnie wykształcenie medyczne w zawodzie położna oraz 5 lat pracy w zawodzie Specjalista do spraw epidemiologii lub higieny i epidemiologii Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną tytuł magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego lub higieny i epidemiologii lub kurs kwalifikacyjny (w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r.)[1] oraz 3 lata pracy w szpitalu tytuł magistra w innym zawodzie, w którym może być uzyskiwany tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, i licencjat pielęgniarstwa lub położnictwa lub średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka lub położna i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego lub higieny i epidemiologii lub kurs kwalifikacyjny (w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r.)1 oraz 3 lata pracy w szpitalu licencjat pielęgniarstwa lub położnictwa i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego lub higieny i epidemiologii lub kurs kwalifikacyjny (w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r.)1 oraz 3 lata pracy w szpitalu średnie wykształcenie medyczne w zawodzie pielęgniarka lub położna i tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego lub higieny i epidemiologii lub kurs kwalifikacyjny (w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2020 r.)1 oraz 3 lata pracy w szpitalu [1] Okres przejściowy, określony jest do 31 grudnia 2020 roku (rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami – Dz. U. Nr 151, poz. 896). Jednak specjalista ds. epidemiologii lub higieny i epidemiologii wchodzący w skład zespołu kontroli zakażeń szpitalnych, musi spełniać warunki określone w § 3 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2010 roku w sprawie kwalifikacji członków zespołu kontroli zakażeń szpitalnych ( Dz. U. z 2014r., poz. 746), tj. pielęgniarka lub położna wchodząca w skład zespołu kontroli zakażeń szpitalnych musi posiadać specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego lub higieny i epidemiologii (wynika to z niespójności ww. przepisów prawa). Pielęgniarka, położna wchodząca w skład zespołu kontroli zakażeń szpitalnych Podstawa prawna Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi ( Dz. U. z 2018r., poz. 151) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2010 roku w sprawie kwalifikacji członków zespołu kontroli zakażeń szpitalnych ( Dz. U. z 2014r., poz. 746) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną Zgodnie z art. 15. ust. 1, pkt 2 ustawy w skład zespołu kontroli zakażeń szpitalnych wchodzą pielęgniarka lub położna jako specjalista do spraw epidemiologii lub higieny i epidemiologii. Art. 67 pkt 2 ustawy stanowi, iż do dnia 31 grudnia 2015 roku – w skład zespołu kontroli zakażeń szpitalnych mogą wchodzić pielęgniarki i położne, które do tego dnia zostały zatrudnione na stanowisku pielęgniarki epidemiologicznej oraz ukończyły kurs kwalifikacyjny z zakresu pielęgniarstwa epidemiologicznego. § 3 pkt 1-3 rozporządzenia stanowi, iż specjalista do spraw epidemiologii lub higieny i epidemiologii: 1) posiada specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego lub higieny i epidemiologii; 2) posiada średnie medyczne lub wyższe wykształcenie w dziedzinie pielęgniarstwa 3) posiada co najmniej 3-letnie doświadczenie w zawodzie pielęgniarki lub w zawodzie położnej wykonywanym w szpitalu. Pielęgniarka anestezjologiczna Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 grudnia 2016 roku w sprawie standardu organizacyjnego opieki zdrowotnej w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii (Dz. U. z 2016r., poz. 2218) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną § 16 ust. 1 rozporządzenia: Pielęgniarki wykonujące przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia czynności przewidziane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 lutego 1998 roku w sprawie standardów postępowania oraz procedur medycznych przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii w zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 215 oraz 2007 r., poz. 1133) dla przeszkolonych pielęgniarek, niespełniające wymagań określonych w § 2 pkt 6, mogą wykonywać czynności przewidziane dla pielęgniarki anestezjologicznej nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2021 roku. § 2 pkt 6 rozporządzenia stanowi, iż pielęgniarka anestezjologiczna, to pielęgniarka, która ukończyła specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki, lub pielęgniarka, która ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki, lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki. Pielęgniarka oddziałowa oddziału anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziału anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci albo oddziału anestezjologii lub oddziału anestezjologii dla dzieci w szpitalu Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 grudnia 2016 roku w sprawie standardu organizacyjnego opieki zdrowotnej w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii (Dz. U. z 2016r., poz. 2218) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną § 16 ust. 4 rozporządzenia stanowi, iż pielęgniarka będąca przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pielęgniarką oddziałową oddziału anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziału anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci albo oddziału anestezjologii lub oddziału anestezjologii dla dzieci w szpitalu, niespełniająca wymagań określonych w § 4 ust. 11 może pełnić tę funkcję nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2018 roku. § 4 ust. 11 rozporządzenia: Pielęgniarką oddziałową oddziału anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziału anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci albo oddziału anestezjologii lub oddziału anestezjologii dla dzieci w szpitalu, powinna być pielęgniarka, która ukończyła specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki. Pielęgniarka podstawowej opieki zdrowotnej Podstawa prawna Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2217) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną Art. 7 ust. 1 ustawy wskazuje, iż pielęgniarka podstawowej opieki zdrowotnej to pielęgniarka, która: 1) posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego albo 2) ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, albo 3) odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, albo 4) odbywa kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, albo 5) posiada tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa – z którą Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej albo która wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, wybrana przez świadczeniobiorcę zgodnie z art. 9 ww. ustawy. Art. 7 ust. 2 ww. ustawy stanowi iż, pielęgniarką podstawowej opieki zdrowotnej jest także pielęgniarka, która: 1) posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa: pediatrycznego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego, przewlekle chorych i niepełnosprawnych, opieki długoterminowej, w ochronie zdrowia pracujących, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej albo 2) ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa: pediatrycznego, środowiskowego, środowiskowo – rodzinnego, przewlekle chorych i niepełnosprawnych, opieki długoterminowej, w ochronie zdrowia pracujących, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, albo 3) odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa: pediatrycznego, opieki długoterminowej, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, albo 4) odbywa kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa: pediatrycznego, opieki długoterminowej, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej – udzielająca świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej przed dniem 31 grudnia 2024 r. Położna podstawowej opieki zdrowotnej Podstawa prawna Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2217) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż położna podstawowej opieki zdrowotnej to położna, która: 1) posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego albo 2) ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, albo 3) odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, albo 4) odbywa kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, albo 5) posiada tytuł zawodowy magistra położnictwa – z którą Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej albo która wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, wybrana przez świadczeniobiorcę zgodnie z art. 9 ww. ustawy. Art. 8 ust. 2 ww. ustawy wskazuje, iż położną podstawowej opieki zdrowotnej, jest także położna, która: 1) posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa: środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego oraz promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej albo 2) ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa: środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego oraz promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, – udzielająca świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej przed dniem 31 grudnia 2024 r. Akty prawne zawierające obowiązek uzupełnienia kwalifikacji, w których termin uzupełnienia tych kwalifikacji już minął Pielęgniarka służby medycyny pracy Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 września 2011 roku w sprawie zadań służby medycyny pracy, których wykonywanie przez osoby niebędące lekarzami wymaga posiadania dodatkowych kwalifikacji (Dz. U. Nr 206, poz. 1223) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną § 5 rozporządzenia stanowi, iż: W okresie 5 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia zadania, o których mowa w § 2 ust. 1 i 2, mogą wykonywać również pielęgniarki, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonują zadania służby medycyny pracy i są w trakcie szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących lub kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących (czyli do dnia 14 października 2016 roku).§ 2 ust. 1: Zadania służby medycyny pracy określone w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 27 czerwca 1997 roku o służbie medycyny pracy ( Dz. U. z 2014r., poz. 1184), są wykonywane przez pielęgniarki, które:1) uzyskały tytuł pielęgniarki specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących lub2) ukończyły kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących. 2. Zadania służby medycyny pracy określone w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy są wykonywane przez pielęgniarki, które uzyskały tytuł pielęgniarki specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących. 3. Zadania służby medycyny pracy określone w art. 6 ust. 1 pkt 6 lit. a-d i art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy oraz – w zakresie realizowanym przez pielęgniarki – w art. 17 pkt 2, 3 i 6 ustawy są wykonywane przez pielęgniarki, które uzyskały tytuł pielęgniarki specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących. § 4. ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż: za równorzędne z posiadaniem kwalifikacji, o których mowa w § 2: 1) ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 3 – uznaje się uzyskanie przez pielęgniarkę sprawującą opiekę zdrowotną nad pracownikami w środowisku pracy specjalizacji w zakresie pielęgniarstwa środowiskowego, w trybie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia; 2) ust. 1 pkt 2 – uznaje się ukończenie przez pielęgniarkę, przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, kursu kwalifikacyjnego dla pielęgniarek środowiskowych sprawujących opiekę nad pracownikami w środowisku pracy. Pielęgniarka systemu Podstawa prawna Ustawa z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym ( Dz. U. z 2017r., poz. 2195 ze zm.) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną Art. 63 ustawy stanowi, iż: Dysponenci zespołów ratownictwa medycznego dostosują kwalifikacje członków tych zespołów do wymagań, o których mowa w art. 36 ust. 1, do dnia 31 grudnia 2012 roku. Art. 36 ust. 1. Zespoły ratownictwa medycznego dzielą się na:1) zespoły specjalistyczne, w skład których wchodzą co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny;2) zespoły podstawowe, w skład których wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny. Art. 3 pkt 6 ustawy stanowi, iż pielęgniarka systemu to pielęgniarka posiadająca tytuł specjalisty lub specjalizująca się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii, a także pielęgniarka posiadająca ukończony kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii oraz posiadająca co najmniej 3-letni staż pracy w oddziałach tych specjalności, oddziałach pomocy doraźnej, izbach przyjęć lub pogotowiu ratunkowym. Pielęgniarka, położna wykonująca obowiązkowe szczepienia ochronne Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 roku w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych ( Dz. U. z 2016r., poz. 849 ze zm.) Kwalifikacje zawodowe, w tym wymagające uzupełnienia – obwarowane datą graniczną § 6 pkt 1-2 rozporządzenia stanowi, iż osoby, o których mowa w art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (lekarze, felczerzy, pielęgniarki, położne, higienistki szkolne), przeprowadzają obowiązkowe szczepienia ochronne, jeżeli: odbyły w ramach doskonalenia zawodowego kurs lub szkolenie w zakresie szczepień ochronnych i uzyskały dokument potwierdzający ukończenie tego kursu lub szkolenia lub uzyskały specjalizację w dziedzinie, w przypadku której ramowy program kształcenia podyplomowego obejmował problematykę szczepień ochronnych na podstawie przepisów o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub posiadają co najmniej sześcio-miesięczną praktykę w zakresie przeprowadzenia szczepień ochronnych. Opracowała: Akceptowała: Jolanta Kubajka-Piotrowska Agnieszka Ambroziak Dział merytoryczny Radca prawny w biurze Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych w biurze Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych

podwyżki dla pielęgniarek w dps 2016